bidehuts jaia 2010-III- 31/ 2010-IV-1

Santurtzi folk 2010 - III - 23

Kontzertua-concierto

2010-III-23

20:00h

ADAMA GUINDO & friends

Sala Kresala (Jose Miguel de Barandiarán, 12)

Santurtzi, Bizkaia

Myriam (gora japon) Adama Guindo riot musikariarekin perkusioa jotzen.

Myriam (gora japon) tocará la percusión con Adama Guindo, músico riot de Burkina Faso.

ADAMA GUINDO & friends
Adama Guindo nace en Banfora, región de Comoe, Burkina Faso, en 1980. Pertenece a una familia de griots que toca música africana tradicional y moderna. Los griots son los herederos y guardianes de la historia africana y tienen una gran importancia dentro su cultura. Conservan en la memoria de los pueblos el linaje, los mitos, los cuentos, las batallas históricas, así como las tradicionales músicas y canciones ceremoniales.
Desde pequeño se integra en los grupos, comenzando con el acompañamiento del dum-dum y posteriormente con otros instrumentos como el djembé, tama, bará, Goñi, kaniya, marakas, calabaza...
Entre 1987y 1997 se traslada con su familia a Costa de Marfil tocando en el grupo musical de su hermano Abdijan. De nuevo en Burkina Faso continúa trabajando como artista polivalente tanto allí como en Níger, Mali, Ghana...
En 2008 se traslada a Europa donde continúa desarrolando su actividad musical.

2010-III-26. Orio (gipuzkoa)

kontzertua-concierto

2010-III-26.

Ostirala-Viernes

22.30

gora japon

napoka iria

Txalupa Musika Antzokia

(Orioko hondartzan/

en la playa de Orio)

Orio-Gipuzkoa

5 €

2010-II-17 gora rusia

kontzertua-concierto

Martxoak 17 de Marzo

Asteazkena-Miercoles

20:00

gora japon

&

Oleg Soulimenko (Rusia)

elkarrekin joko dituzte bataren zein bestearen kantuak eta bertsioak.

Tocarán juntos canciones de gora japon y oleg

y alguna versión del cancionero ruso.

Zarata jazz cafe

c) Karmelo, 5. santutxu Bilbo

http://www.myspace.com/cafezarata

2010-III-8 Argia

Obra biziak

Ixiar Rozas

2221. zenbakia | 2010-03-07

Kosta egiten zait belaunaldi berriez hitz egitea. Batetik, ez dudalako neure burua horretarako behar bezain adinekoa ikusten. Eta bestetik, ez dudalako onartu nahi balizko hizkuntza berri horren erantzukizuna besteena, gazteagoena, behar duenik. Ez zait bidezkoa iruditzen zama datozenengan jartzea, errazegia da, sofan eroso eserita dagoenaren begirada litzateke hori. Denona beharko luke ardura. Geurea. Gu honen barruan zer sartzen den norberak erabaki dezala.

Neuk behintzat subjektibitate berriez osatutako gu batean sinesten dut, ahoa betetzen duten hitz handietan sinesteko behar den ez dakit zer hori aspalditxo galdu bainuen. Horregatik jartzen dut indarra, kemena eta sineskera subjektibitate berriek, bitxiek, singularrek egin dezaketen horretan. Argitze modura: subjektibitateek ez dute norbanakoak eraikitako gizarte berekoia helburu, aitzitik, identitate finko eta mugiezinari muzin egiten dioten subjektibitateak dira. Transgenerazionalak. Afektuen politika bat bilatu, gorputzekin elkarri lotuta dagoena.

Esperientzia hitza aipatu zuen Anak orain bi aste. Gure gizartearen arazoetako bat –beste bat– esperientziak gure bizitzetatik kanpo gertatzen direla da, eta gu haiei begira egoten garela. Aspaldi iragarri zuen Benjaminek esperientziaren pobrezia, gerrarteko urteetan hain zuzen ere. Bestalde, ezaguna da Benjaminek Paul Kleeren Angelus Novus koadroari buruz idatzi zuena. Aingerua atzera begira dago, hondamendia erakusten du hegal batekin. Bestearekin berriz, etorkizunera begira dago dagoeneko. Oteizaren arraunlariek ere atzera begiratzen dute aurrera egiteko. Gehiegi luzatu gabe, interpretazio posible bat: iragana, oraina eta etorkizunaren bat egitea lortzen duen denbora bat, non iraganaren erreskate moduko bat lor daitekeen.

Denbora istanteko kafe kikara baten modura kontsumitzen eta geure esperientzia propioak eraikitzeari uko egiten jarraitzekotan, “arnasaren liraintasun guztia galduta, tristeak eta gaizki irudikatutako panpina tonto horien antzekoak izango gara bihar haientzat, dena heriotzara murriztu duen argizari museo batean”. José Luisen joan den asteko hitzak dira.

Badago argizari museo batean hilda egoteari uko egin eta obra biziak sortzeari ekin zion artista bizigarri bat. Horretarako zekiena desikastea erabaki zuen nolabait, hau da, zekiena aldarrikatu edo modu agerian erakusteko inongo beharrik gabe. Zekien guztia, bidean ikasitakoa, bere obra bizietan disolbatu zuen, besteen gorputzengan pertzepzioak, sentsazioak eta afektu berriak bilatuz. Ligya Clark (1920-1988) brasildarrak 60ko hamarkadan berebiziko erabakia hartu zuen: bere lan artistikoek ekintzaren bitartez bakarrik izango zuten zentzua. Performatiboak izango ziren edo ez ziren izango. Museotan eta galerietan erakusten jarraitu eta egun haren lana nazioarteko museo handitan dagoen arren, artxibo bizi modukoak bilakatu dira bere garaian zuten indar estetiko edota klinikoa guztiz galdu gabe.

Hona esperientziari sartzen uzten dioten eta subjektibitatearen ertzak beste norabide batean zabaltzen dituzten errepresentazio eta sormen lan batzuk: Idoia Zabaleta eta Antonio Tagliariniren Royal Dance, eta Rabih Mroué libanoarraren Three Posters performanceak; Pier Paolo Pasoliniren La Rabbia filma; Annie Ernauxen Lekua eta Chantal Mallarden Hilos liburuak; Gora Japon, Anari eta Mursegoren azken diskoak eta zuzenekoak. Gehiago badira, jakina. Gutxiago ere bai.

2010-III-7--Orain-Etb3

Gora japon Etb3ko Orain programan
Eskerrikasko Iker Treviño eta Itziarri.

hemen link-a:

http://www.kulturklik.euskadi.net/lang/es/gora-japon-taldeari-buruzko-bideoa-video-sobre-el-grupo-gora-japon/

Gora japon en el programa Orain de Etb3

2010-III-6 --Gora sesamo street !!

Eskerrikasko hau egin duenari!!

2010-III-4 Pau, Fr

La semaine prochaine à la Centrifugeuse

NOMO Chicago & GORA JAPON Bilbao



JEUDI 4 MARS/ 21H/ 6€ CONCERT!!!!
NOMO AFROBEAT MUSIC



NOMO: Une musique Afro-beat post jazz & "Ghost rock" comme ils aiment la nommer eux-même.
Issue de la région de Chicago, Michigan, Nomo base leur musique sur des cuivres saignants
et des percus torrides. Ce sont les influences du groupe qui créent elles-mêmes l’idée du mixage
des cultures entre musiques "world" et "pop-rock". Can, Tom Ze, Fela Kuti, Moondog,
Brian Eno, Funkadelic, Miles Davis, Steve Reich, Konono No 1,
Talking Heads se doivent d’être cités ici.


GORA JAPON "No New-York" continue de hanter la jeunesse sonique,
celle de Bilbao avec ce groupe GORA JAPON (traduit du basque par "Vive le Japon (sic)"),
duo guitares/batterie, jouées respectivement par Jon et Myriam.

On songe aussi à Liquid Liquid,
leurs rythmes latinos speedés, fracturés. Trompette et échos façon Mark Cunnigham,
guitare et voix à la Lindsay, drums de Nancy Arlen, ce jeu
si particulier des femmes percussionnistes qui foutent la fièvre,
vous font transpirer sur une piste de danse imaginaire. GORA JAPON
est une machine de danse pour épileptiques en transe, salsa rock vénéneux,
cordes rouillées et viscères sur le sol. On pogote autant qu'on ondule,
dans la tension érotique de ces deux instruments rythmiques.